Arien Buren (30) uit Groningen heeft Oekraïners te logeren. Dat gaat heel erg goed.
Tekst: Anne Kleisen
Arien, met wie woon je allemaal in huis?
“Ik woon hier met mijn vrouw en twee jongens van 2 en 4 jaar. We hebben een oude herenwoning waarvan het achterste gedeelte ooit verbouwd is als kroeg. In dat gedeelte woont sinds mei een Oekraïens stel van begin 30, hun dochter van 8 en hun neef van 18. Ze hebben een eigen douche en wc. Eten doen we samen. De ene keer koken wij en de andere keer zij”.
Wat is je motivatie om vluchtelingen in huis te nemen?
“Wij hadden vroeger als gezin altijd pleegkinderen in huis. Ook kwamen er kinderen uit Tsjernobyl logeren om ze te laten zien dat er ook andere situaties mogelijk zijn dan die bij hun thuis. Toen de oorlog in Oekraïne dit jaar uitbrak hadden mijn vrouw en ik het erover dat we daar wel wat in zouden kunnen betekenen. Ons huis is zo groot. We hebben ons opgegeven bij Takecarbnb en toen waren ze er heel snel”.
Hoe communiceren jullie?
“Ze spreken heel gebrekkig Engels. De rest doen we via Google Translate. Daar zijn nog nooit misverstanden uit ontstaan. Ja, wel eens dat ze niet begrepen dat ze moesten stofzuigen. Maar we hebben nog nooit woorden gehad. We zijn twee gezinnen uit totaal verschillende culturen, maar het gaat supergoed. Met handen en voeten kom je zo’n eind dat we echt een band hebben kunnen opbouwen. Gister was er een nieuwsbericht dat er een achtjarig meisje is overleden bij een bomaanslag. Dat was in hun stad. Dan komt het in een keer heel dichtbij. Dat merk je dan wel aan ze. Ze sturen dan alle foto’s en filmpjes naar ons door zodat wij ook op de hoogte zijn van wat daar gebeurt. Op zo’n moment zijn ze wat afwezig en zijn ze veel aan het bellen. We laten ze dan ook. Ze zitten dan in hun woonkamer. Of we gaan naar buiten en steken daar een vuurtje aan en spelen spelletjes”.
De vakantieperiode komt er aan. Hoe ziet die er bij jullie uit?
“Het vertrouwen is nu zo groot dat als wij met ons gezin volgende week op vakantie gaan, onze gasten in ons huis blijven. Daarna zijn we een weekje thuis en dan vertrekken we met de twee gezinnen naar Limburg om te kamperen. We vroegen of ze mee wilden. Eerst vonden ze dat moeilijk wegens hun werk voor een hoveniersbedrijf. Maar ik heb hun baas gebeld en gezegd dat ze met ons mee konden op vakantie. Dat was geen enkel probleem. In het begin was het wel even spannend om vreemde mensen in huis te laten maar we kwamen er al snel achter dat dat wel goed zit met deze mensen. Het doet ons heel veel om hen te kunnen helpen”.
Volg de families op hun speciaal aangemaakte Instagrampagina: https://www.instagram.com/nl_ua_beleef_mee/?igshid=YmMyMTA2M2Y%3D
“Het doet ons veel om te helpen”
