Daya Krajenbrink (69) uit Amsterdam heeft de Oekraïense Mariana (19) en haar stiefzus Anyta (22) te logeren.
Tekst: Anne Kleisen
Hoe is de situatie bij jou thuis Daya?
‘Ik ben nu al drie weken van huis weg, met vakantie. Die vakantie stond al gepland voordat Mariana kwam. Ik zei dat ze daarom iemand te logeren mocht vragen als ze dat leuk vond. Dat heeft ze ook gedaan en het gaat heel goed. We hebben regelmatig contact via de telefoon. Mariana heeft een eigen kamer en als ik er niet ben gebruikt ze ook de woonkamer. Badkamer, keuken en balkon delen we sowieso’.
Jullie zien elkaar dus niet zo vaak als jij al drie weken weg bent?
‘Ook als ik er wel ben hebben we een ander tijdschema. Zij is een avond- en nachtmens, ik een vroege ochtendmens. We zijn allebei veel weg. Zij heeft ook al werk gevonden. Maar als we er wel tegelijk zijn dan gaat het heel goed. Soms eten we dan samen. We hadden bij de eerste kennismaking ook meteen een klik. Mariana is makkelijk in de omgang en een fijn mens. Ik ben ook gewend om een huis te delen. Ik woonde altijd in communes waar veel wisselende mensen woonden uit verschillende landen. Met hen deelde ik ook de keuken’.
Wat is je motivatie om iemand te laten logeren?
‘Als ik vroeger verhalen hoorde over dat mensen onderduikers in huis hadden tijdens de Tweede Wereldoorlog vond ik dat altijd zo goed van ze. Die situatie is niet met nu te vergelijken, want het is nu niet illegaal of moeilijk om iemand in huis te nemen. Maar ik vind het heel erg hoe het gaat met het asiel- en vluchtelingenbeleid. Ik kan wel gaan klagen over de regering, maar ik neem liever iemand op in mijn huis’.
Merk je dat ze uit een gespannen situatie komt?
‘De eerste keer dat ze er was merkte ik dat wel. Er was buiten een geluid te horen. Ze vroeg wat dat was. Ik legde met gebaren uit dat er iemand aan het boren was. Ze zei dat ze dacht dat het sirenes waren. Maar ik vraag niet specifiek naar wat ze heeft meegemaakt. Langzamerhand komen er wel dingen in gesprekken naar boven. Dat haar familie en haar broertjes daar nog zijn bijvoorbeeld. Los van die dingen maakt ze een vrolijke indruk, ze gaat ook uit in de stad’.
Hebben jullie huisregels opgesteld?
‘Nee we hebben geen huisregels gemaakt. Onze slaapkamers zijn ons privéterrein. Verder hebben we niets afgesproken. Ze maakt uit zichzelf veel schoon. Tijdens mijn vakantie was er een vriend van haar te logeren. De buren hoorden ze ’s nachts praten op het balkon. Dat heb ik tegen Marianna gezegd een daarna was het stil. Ze heeft ook nog via de app gevraagd hoe het nu met de buurvrouw gaat. Ze maakt makkelijk vrienden, ook al spreekt ze niet zo goed Engels. Ik heb zelf geen kinderen en vind het daarom leuk om die jongere generatie van dichtbij mee te maken’.
Wat doen jullie als de officiële logeerperiode van drie maanden voorbij is?
‘We hebben het er nog niet over gehad maar ik denk dat ze wel blijft. In Oekraïne was ze net klaar met de opleiding sociaal werk. Daar wil ze in doorgaan en ze wil in Nederland blijven. Sinds 12 augustus woont Mariana’s stiefzusje Anyta ook bij mij. Voor hen is het fijn dat ze bij elkaar zijn en voor mij is het fijn omdat ze zoveel aan elkaar hebben. Toen ik mijn vrienden en familie vertelde dat ik een Oekraïner in huis wilde nemen zeiden sommige van hen: “Dat moet je niet doen, je weet niet wat je in huis haalt”. Maar nu ze zien hoe goed het gaat, kijken ze daar heel anders tegenaan’.
‘Ze maakt een vrolijke indruk’
